Rozród
Pora roku nie ma wpływu na wydawanie na świat potomstwa przez szczury. Jednak tą decyzję należy dokładnie przemyśleć. Przed planowaniem ciąży u samicy trzeba zastanowić się nad lodem nowo narodzonych szczurków, tzn. czy w razie dużej ilości młodych będą zainteresowani kupnem ich (znajomi czy sklep zoologiczny). Szczury osiągają dojrzałość płciową mając ok. trzech miesięcy. Ciąża trwa trzy tygodnie. W tym czasie nie powinno się narażać samicy na stresowe sytuacje, czyli przenoszenie jej do innej klatki, zmiana wystroju klatki czy nagła zmiana pożywienia. W czasie pierwszej połowie ciąży należy przyszłej matce zwiększyć dzienną dawkę pożywienia o 1/3 zwykłej porcji a w drugiej należy podwoić tą porcję. Wiąże się to z potrzebą odkarmienia i uformowania kilkunastu płodów. Nie należy ingerować w poród samicy, gdyż istnieje możliwość, iż matka zagryzie młode. Dopiero gdy matka opuści gniazdo można zobaczyć młode szczurki. W pierwszych dniach po porodzie nie sprzątamy klatki tylko ewentualnie dosypujemy ściółkę. Szczury pomimo powszechnej opinii o przenoszeniu chorób wcale nie są bardziej niebezpieczne niż trzymaniu w domu psa czy kota. Choroby były przenoszone przez dzikich przodków udomowionych szczurów. Psy i koty mają możliwość wychodzenia na dwór, co wiąże się z możliwością nabycia jakiejś choroby. Natomiast szczury domowe nie wychodzą na spacery i nie są narażone na kontakt z zarażonym osobnikiem. Ludzie coraz częściej decydują się na hodowlę tych gryzoni ze względu na to, iż są to bardzo przyjazne człowiekowi zwierzęta. Bardzo szybko się przyzwyczajają do swojego właściciela. Ich utrzymanie nie jest kosztowne, gdyż ich dzienne zapotrzebowanie na pokarm nie jest duże. Poza tym sam koszt związany z zakupem tego zwierzęcia jest niewielki, ok. 10 zł. Droższe jest samo wyposażenie oraz zakup klatki. Jednak radość z posiadania takiego żywiołowego zwierzęcia rekompensuje każde wydatki. Jest to zwierzę bardzo inteligentne, trzeba zwrócić uwagę na ich zapał do nauki oraz pokonywania przeróżnych przeszkód. Od dawna panują spekulacje na temat eksperymentów na szczurach: czy są one etyczne czy też nie. Większość społeczeństwa opowiada się za poprzestaniem eksperymentów na zwierzętach. Uważa się, że to przyczynia się do cierpienia niewinnych małych stworzeń, gdyż często są poddawane bardzo ciężkim badaniom, np. testuje się działanie pewnych środków czy kosmetyków. Jeśli jest to możliwe warto znaleźć inny sposób przeprowadzania eksperymentów, aby nie męczyć szczurów lub innych gryzoni. Szczury są idealnym materiałem badawczym, gdyż są łatwe w hodowli, jest duża ilość młodych w miocie, można szybko uzyskać następne pokolenie oraz potrzebne są niewielkie wymiary, które oznaczają nieduże koszty ich utrzymania – budynki, wyżywienie i obsługa. Szczury laboratoryjne są najczęściej albinotyczne – białe z czerwonymi oczami. Zdarzają się również szczury o umaszczeniu szarym, kremowym ,czarnym lub brunatno – siwe, tzw. szczury kapturowe – dwubarwne z ciemną głową i grzbietem, reszta jest zwykle biała.